Porter swoją nazwę zawdzięcza pracownikom portowym, konkretniej tragarzom (ang. porter), którzy po całym dniuciężkiej pracy odpoczywali w pobliskich pubach przy kuflu ciemnego i pożywnego piwa.

Porter powstał ok 1730r w Anglii w wyniku swoistej technologicznej rewolucji  w procesie wytwarzania piwa.
W Anglii wyróżniano trzy style: Ale, Beer oraz Twopenny. Te
następnie mieszano ze sobą w różnych proporcjach by w końcu
podać je w kuflu, sam proces był dość kłopotliwy dla
karczmarzy.

Proces warzenia również był nieco kłopotliwy, gdyż z jednego zasypu uzyskiwano trzy brzeczki - silną, średnią i słabą. Każdą z nich fermentowano osobno, co z kolei wiązało się z większymi kosztami. Problem w końcu rozwiązano i zaczęto mieszać
trzy oddzielnie przygotowane brzeczki, by razem fermentowały
w jednej kadzi. Choć brzmi to banalnie, w owych czasach była to zmiana o charakterze rewolucyjnym. Tak powstał Porter, piwo mocne, a co
najważniejsze tanie. Wcześniej na mocniejsze trunki mogły
pozwolić sobie wyższe klasy społeczne, a co za tym idzie
bogatsze.

Swoją nazwę zawdzięcza pracownikom portowym,
konkretniej tragarzom (ang. porters), którzy po całym dniu
ciężkiej pracy odpoczywali w pobliskich pubach przy kuflu
ciemnego i pożywnego piwa.

Porter angielski – inaczej Brown Porter to piwo górnej
fermentacji, którego zakres barwy obejmuje od rubinowej do czarnej. Stawia on na zbalansowanie wszystkich swoich atutów
czyli smaku, aromatu oraz wyglądu i trzymaniu ich w
równowadze, tak by żaden z tych elementów nie dominował nad innymi. Co do smaku wyczuwalny jest karmel, czekolada, kawa, nuty orzechowe i delikatnie owocowe.
Goryczka i aromaty chmielowe utrzymywane są na niskim poziomie, tak by
były lekko bądź w ogóle niewyczuwalne.

Porter a stout – stout to ten mocniejszy i cięższy z dwójki piw,
sama nazwa z angielskiego oznacza „tęgi” bądź ”gruby”. Na
przestrzeni lat portery traciły na zawartości alkoholu, kiedy
stouty stawały się co raz mocniejsze.

 

 

Porter bałtycki – w odróżnieniu od oryginału jest piwem dolnej
fermentacji. Powstał jako zamiennik porteru importowanego z
Wielkiej Brytanii w czasach wojen napoleońskich, kiedy to
import towarów z Wysp był zakazany w krajach basenu Morza
Bałtyckiego takich jak: Polska, Litwa, Łotwa , Estonia czy
kraje skandynawskie. Ponieważ w tym czasie na kontynencie dobrze rozwinęła się technologia dolnej fermentacji, która zyskiwała dużą popularność, w ten sposób fermentowano również środkowo europejską wersję porteru. Z czasem stał się on osobnym stylem - Porterem Bałtyckim. 
W przeciwieństwie do Brown Portera, Bałtycki nie stracił swojej
mocy na przestrzeni wieków i wciąż wytwarza się go wedle
starych receptur przez co jest idealny na zimowe wieczory jako trunek treściwy i rozgrzewający. Cechy stylu to ciemna kawowa barwa, piana jasno brązowa, delikatna goryczka i dominujące nuty słodowe, kawowe, lekko słodkie, pojawią się nuty suszonych ciemnych owoców pochodzące od ciemnych karmelowych słodów. Jest piwem mocnym, gęstość początkowa brzeczki oscyluje między 14,7 a 22°BLG, poziom alkoholu zaś między 5,5 a 9,5%.

Porter jest stylem, który szczególnie nadaje się do długiego, kilkuletniego leżakowania w butelkach. Starzenie się uwypukla jego charakterystyczne cechy smakowe.

Jeśli chcesz uwarzyć w domu piwo w stylu Porteru Bałtyckiego możesz wybrać jeden z kilku dostępnych w naszym sklepie gotowych zestawów surowców lub samemu skomponować recepturę korzystając z kalkulatora piwowarskiego.

Podstawowe słody na których opiera się zasyp to pilzneński i monachijski, często monachijski typ II, który wnosi wyraźniejsze opiekane nuty. Jeśli chodzi o słody palone nadające kawowy smak i barwę polecamy połączenie mocno palonych słodów czekoladowych ok 1000EBC z nieco jaśniejszymi w zakresie 400-500EBC, które nadają bardzo przyjemnych lekko orzechowych tonów. Doskonałym dodatkiem do zasypu będzie któryś najciemniejszych słodów karmelowych na przykład Viking Malt karmelowy 600EBC wnoszący właśnie nuty suszonych ciemnych owoców. Należy pamiętać, że mając 20l brzeczki gęstszej niż 16°BLG należy stosować przynajmniej dwie saszetki drożdży suchych dolnej fermentacji np. Fermentis W34/70. Używając drożdży płynnych warto skorzystać z drugiego pokolenia w postaci gęstwy drożdżowej lub przygotować nawet 2l starter ze świeżych drożdży.